Dieta z modyfikacjami skł. mineralnych

Dieta z modyfikacjami skł. mineralnych fot. ME Jones sxchu

Dieta z modyfikacjami zawartości składników mineralnych  stosuje się ją, jeżeli w przebiegu jakiejś choroby występują zaburzenia równowagi wodno – elektrolitowej, obrzęki, wysokie ciśnienie krwi, modyfikuje się wówczas zawartość składników mineralnych w potrawach, poprzez dobór odpowiednich produktów. Najczęściej zmiany dotyczą ograniczenia jonów sodowych, a podwyższenia zawartości potasu, żelaza lub wapnia.

Diety niskosodowe  polegają na zmniejszeniu lub wyeliminowaniu chlorku sodu w czasie przygotowania potraw. W zależności od dopuszczalnej ilości sodu wyróżnia się:

• dietę łagodnie niskosodową, w której wystarczy niedosalanie przygotowanych potraw,
• dietę niskosodową o dużych ograniczeniach, należy wyłączyć marynaty, kiszonki, koncentraty oraz znacznie ograniczyć solenie przygotowywanych potraw,
• dietę prawie bezsolną o ścisłych ograniczeniach stosowania soli.

Diety niskosodowe stosowane są w takich schorzeniach:

• nadciśnienie tętnicze,
• niewydolność krążenia,
• ostre i przewlekłe zapalenie nerek,
• obrzęki pochodzenia sercowego,
• inne schorzenia, którym towarzyszą obrzęki.

Diety bogatopotasowe polegają na podawaniu produktów i potraw, zawierających zwiększoną ilość potasu i obniżoną ilość sodu, nie dopuszczają do nadmiernej utraty tego pierwiastka z organizmu
i zachwiania poprzez to równowagi wodno – elektrolitowej.

Diety bogatopotasowe stosowane są w następujących schorzeniach:

• przy stosowaniu leków moczopędnych w przewlekłej niewydolności krążenia, nadciśnieniu tętniczym,
• przy utracie potasu przez nerki, np. w kwasicach metabolicznych lub poprzez wymioty i biegunki,
• we wszystkich chorobach, w których występuje zmniejszenie stężenia jonów potasu we krwi poniżej 3,8 mmol/l.

Produkty wysokopotasowe i zarazem niskosodowe:

• owoce świeże i suszone, soki owocowe, kompoty, dżemy;
• pomidory i sok pomidorowy;
• warzywa świeże (sałata, ogórki, cukinia, szczypiorek, czosnek, nać pietruszki, chrzan, brukselka)
• wywary z warzyw;
• ziemniaki;
• rośliny strączkowe (fasola, groch, soja);
• czekolada, kakao;
• żółtka jaj;
• kasze, płatki owsiane, ryż;
• mleko, białe sery;
• świeże mięso i ryby (drób, schab, pstrąg).

W niektórych chorobach, przy dużym niedoborze potasu należy uzupełnić dietę dodatkową dawką potasu (dobowo do 3 g KCL).

Dieta bogatożelazowa  -  stosuje się ją, gdy organizm jest wyniszczony, cierpi na niedokrwistość poprzez niedobory białka, duże krwawienia. Dietę modyfikuje się wówczas i zwiększa w niej udział żelaza, dotyczy to również okresu ciąży, karmienia i szybkiego wzrostu organizmu.

Dietę bogato żelazową stosuje się w takich schorzeniach:

• zespół złego wchłaniania,
• biegunki i choroby pasożytnicze,
• skazy krwotoczne,
• choroby wątroby z upośledzeniem magazynowania.

Wzbogacamy wówczas dietę i podajemy zwiększoną ilość żelaza: 

• mięso i jego przetwory,
• podroby,
• ryby,
• owoce takie jak: morele, winogrona, porzeczki,
• warzywa: pietruszka, szpinak, czosnek, kapusta, brukselka.

Istotne jest, aby podawać równocześnie witaminę C, B₆, B₁₂, kwas foliowy, które ułatwiają wchłanianie żelaza, a unikać szczawianów, błonnika.