znany lekarz
Apteka suplementy
Żywienie

Żywokost lekarski (Symphytum Officinale)

Żywokost lekarski (Symphytum Officinale) Żywokost lekarski (Symphytum Officinale) fot. HZell wikimedia org

Żywokost lekarski z rodziny ogórecznikowatych to roślina wieloletnia, występująca w Europie, Azji Mniejszej i Ameryce Północnej. W Polsce rośnie na terenach podmokłych, łąkach, polach, rowach, nad brzegami rzek i potoków. Żywokost lekarski ma czarny rozgałęziony korzeń, grubą, prostą łodygę, liście odziomkowe, dolne duże ogonkowe jajowato-lancetowate, kwiaty dzwonkowate, brunatno fioletowe lub żółtawobiałe. Owoce w postaci czarnej rozłupki. Okres kwitnienia: maj-lipiec. Surowcem zielarskim jest korzeń żywokostu, pozyskiwany z naturalnych lub z upraw wczesną wiosną lub późną jesienią. Suszy się je w suszarniach w temp. 35oC - 400C. Odpowiednio wysuszone korzenie żywokostu powinny być twarde, prawie czarne z zewnątrz i białawe w środku.

Substancje czynne i właściwości lecznicze

Korzeń żywokostu  zawiera 10-15% śluzu oraz inne polisacharydy, do 1,5% alantoiny, 6,5%  garbników, skrobię, fruktany, asparginę, aminokwasy, olejek eteryczny, sole mineralne (dużo krzemu). 

Ze względu na obecności alkaloidów pirolizydynowych, wykazujących działanie toksyczne, żywokost lekarski stosowany jest głównie zewnętrznie. Alantoina przyspiesza regenerację tkanek i gojenie ran, chroni tkanki przed nieprawidłowym zabliźnieniem. Wyciągi z soku i korzenia stosuje się w złamaniach i zwichnięciach w formie okładów. Wykazują one działanie przeciwzapalne, ściągające, zmiękcza skórę. Są składnikiem wielu maści i zasypek, które lecza trudno gojące się rany, owrzodzeniaowrzodzenia, odmrożeniaodmrożenia, odleżyny. W przemyśle kosmetycznym żywokost wykorzystywany jest do produkcji kremów, płynów po goleniu, toników, służących do pielęgnacji skóry.